سینه راسنت شکست و در حصار نیستی هایش نشد....و از برای خویشتن پیله ای از جنس شور و حال ساخت
من نباید ،کاش میشد را درید.................................................بال ابی ،رسم اهنگین پروازی بساخت
در صدای شادی از خود پریدن غوطه خورد...............واندر ان نادیده ها  هم از برای رود ها یک بال ساخت
دست خود در گردن رودی نهاد..........................................................رود را در اسمان افلاک ساخت
پرتوخورشید را تابی بداد ............................................................از برای  صبح دم  هم چاره ساخت
چشمهایش را گشود و بال نیز ................................................شبگهان را از برای ماه اماده بساخت
خواستها را بر در میخانه باخت.....................................................با ستاره در نگاهی چشم ساخت
من نجویم در نهان ملک وملوک..............................................ناگهانی کبریا از تیرگی ظهری بساخت
ظهر داغ و مهر داغ ودل همان........................................................همچو ماهی از بلا  ابی بساخت
زیر رود من بودم و جوش و خروش......................................این خروش با دل شیدای من پروانه ساخت
التماسی بر در پاک خدا...................................................کاندر ان حال بر اشفته ز من دیوانه ساخت
حال من از شدت بود و نبود...........................................بد بشد ای ساقیا، این رود هم اینگونه ساخت
من توانم دولت خود بشکنم ...........................................................ساختها را این فقط مولا بساخت
با شما یم، ادمکها ی سیاه و سبز و سرخ........................قفل ها را باید ی بشکست وباز از نو بساخت
تا که اسان بشکند روز نبود...................................................................باز هم با کبریا زیبا بساخت
همره مهر و فلک از نو شوی...........................................................زیستن را می توان زیبا بساخت
.

نوشته شده در سه شنبه 90/10/13| ساعت 1:32 عصر| توسط sara.a| نظرات ( ) |